Precies vijfentwintig jaar geleden, in het voorjaar van 1993, zat ik tijdens de voorbereidingen voor het openen van onze winkel aan tafel met twee heren uit het oosten van het land. Het gesprek ging over private labels. Geen slijter kon destijds zonder. Een jenever, vieux, bessenjenever, advocaat en natuurlijk kruidenbitter met een eigen etiket.
Het ging niet om eigen recepturen maar enkel om het eigen etiket.
Ik kon bij de kruidenbitter destijds wel kiezen uit vier recepturen. Jarenlang verkocht ik die producten, vooral aan toeristen die in elke plaats dezelfde kruidenbitter kochten, telkens met een ander etiket.
De volumes van de private labels werden kleiner, en wij specialiseerden steeds verder. Toen twee jaar geleden onze leverancier van de private labels failliet ging stopten we er definitief mee.  Lees verder →