Open Brief aan Ernst-Jan Rozendaal

Beste Ernst-Jan,

ginnikenVoelt dat nu goed zo’n column schrijven waarin je door flinke delen context weg te laten karaktermoord op iemand pleegt? Geeft je dat een fijn gevoel? Dankzij jouw column in de PZC van vanochtend vinden zelfs Zeeuwse CDA-raadsleden het nu nodig me openlijk een racist te noemen.

Ik zal je van wat meer context voorzien. De context die je had kunnen kennen als je de moeite had genomen je er ook in te verdiepen, maar dat is natuurlijk wel iets meer werk dan iemand in de krant in een column beschadigen waardoor die persoon te maken krijgt met aanvallen van mensen die nu eenmaal alles geloven dat in de krant staat. Niemand gelooft zomaar wat op Twitter staat, bij een krant ligt dat toch anders. Lees verder

Breskens en Vluchtelingen

Ik woon sinds 1986 in Breskens. Dat is inmiddels het grootste deel van mijn leven. De eerste negentien jaar bracht ik tien kilometer verder landinwaarts door, in IJzendijke.
In de jaren ’90 kwam C. in Breskens wonen. C. was een oorlogsvluchteling die uit Macedonië kwam. Hij werd kleinschalig opgevangen door Pastoor Gielliet.
C. wilde werken, ook toen hij dat officieel nog niet mocht. En de horeca en visbedrijven konden best wat handjes gebruiken.
En hij wilde voetballen. Hij werd omarmd door Breskens. Zijn kinderen groeiden er op. Zijn zoon ontwikkelde zich tot een getalenteerd voetballer en schopte het tot de A-junioren van PSV. En toen sloeg in 2004 het noodlot toe. Op 23-jarige leeftijd overleed hij helaas op het voetbalveld.
Breskens herdenkt hem nog steeds met een naar hem genoemd jaarlijks internationaal voetbaltoernooi voor A-teams.
C. kwam regelmatig bij me in de winkel in Breskens. Ik heb met hem meegehuild toen zijn zoon was overleden. Iedereen leefde met hem en zijn gezin mee. C. overleed zelf veel te jong in 2013. Hij werd slechts 53. Lees verder

Sluis en Blurring


Eergisteren was Ron Andes, de voorzitter van de Slijtersunie, te gast bij Paul van Liempt. Hij schoof aan in een discussie over blurring. Of alcohol de oplossing is voor winkelgebieden is nog maar de vraag, en met het toestaan van blurring worden eigenlijk de hele Drank- en Horecawet en de vergunningen overbodig.

Sluis
Er werd in de discussie ook even tussen neus en lippen door verwezen naar het proefproject ‘verlichte regels in winkelgebieden’ waarin Sluis één van de 12 deelnemers is.
In de krant las ik dat Sluisse ondernemers dat niet zien zitten.
En dat vind ik raar. Blurren gebeurt namelijk in Sluis al jaren op grote schaal, maar dan min of meer stiekem. Dat noemen ze hier in Sluis ginnegappend artikel vijf. Als je daar over spreekt spreid je je hand voor je gezicht en kijk je door je vingers. Lees verder

Loterijverlies

Op 12 april 2008 meldde ik me aan als deelnemer van loterijverlies. Niet omdat ik dacht ooit rijk te worden. Ook niet omdat ik me ontzettend gedupeerd voelde door de Staatsloterij. Ik meldde me aan omdat de man die de Stichting Loterijverlies opstartte een punt had, ik het grappig vond en ik ook wel vond dat loterijen geen onjuiste marketingpraatjes moesten verkopen.
Ik heb 25 euro overgemaakt, later werd dat bedrag voor nieuwe deelnemers verhoogd naar 35 euro.
In de loop der jaren kreeg ik 47 nieuwsbrieven van Loterijverlies waarin ik van het verloop van de procedures op de hoogte werd gesteld.
De Staatsloterij wijzigde door alle ophef al vrij snel zijn beleid en trok geen prijzen meer uit onverkochte loten.
Zo hadden vijfde loten vroeger een uniek nummer, ook dat is volgens mij gewijzigd, er zijn nu dus echt vijf vijfde loten en niet slechts één waardoor maar 20% uitgekeerd hoefde te worden. Lees verder

Whisky en Gin

Column gepubliceerd in Whisky etc nr. 4 2015

2015 vloog echt voorbij.
Er kwamen meer NAS (Non-Age-Statement) whisky’s op de markt die de whisky’s met leeftijdaanduiding vervingen. Whisky werd steeds vaker culinair ingezet, met bijpassende gerechten, en bartenders herontdekten whisky als ingrediënt voor mooie samengestelde drankjes. In dat laatste segment had whisky wel hevige concurrentie van premium gin, die inmiddels ook in honderden variëteiten op de markt is.
Toch zijn er wel overeenkomsten tussen whisky en gin. Ik zie ze in ieder geval tussen de gebruikers van beide dranken.

Een whisky-enthousiast is net als een gin-liefhebber een avonturier. Hij is zelden merktrouw maar wil graag nieuwe smaken ontdekken en analyseren. Zowel whisky als gin zijn natuurproducten zonder toevoegingen. Behalve dan natuurlijk E-150, de caramel die vaak in whisky’s gebruikt wordt om de kleur donkerder te maken.
Iemand heeft ooit bedacht dat een bruinere kleur beter verkoopt. Bijna elke whiskyproducent ontkent het gebruik en als hij het toegeeft voegt hij er aan toe dat E150 geen enkel effect op de smaak heeft. Maar dat heeft het wel.. Ronny Cox van Glenrothes liet me E150 proeven. We deden wat druppels in een glas water, dat water smaakte echt niet meer naar water. Lees verder

The Glenrothes

Column gepubliceerd in Whisky etc no. 3-2015

‘Help ons naar Schotland’, had ik vorig jaar op een bordje geschreven bij een stapel Glenrothes naast de toonbank.Petra ‘Wat betekent dat bordje?’, vroegen veel klanten. ‘Nou, als u zo’n fles koopt mag ik misschien wel mee naar Schotland’, was dan mijn antwoord.

De Kuyper, die in Nederland de distributie voor Glenrothes doet, zou de slijters die vorig jaar de meeste flessen Glenrothes verkochten meenemen naar Schotland. Ik verkocht voldoende flessen en ik mocht mee. Twee dagen heb ik me gewenteld in de geschiedenis van Glenrothes. Overnachten in Craigellachie – hoe je dat correct uitspreekt weet ik nu ook – een distillerytour, diner in the Rothes House en kleiduiven schieten in het centrum van de Speysides. Lees verder

Open brief aan de neezeggende klant

Beste neezeggende klant,
Volgende maand run ik alweer tweeëntwintig jaar een winkel. Daarvoor werkte ik tien jaar in de horeca. In de horeca was het mijn taak het de gasten naar de zin te maken. Dat vond ik geweldig, want als je dat goed doet maak je mensen blij. En als mensen blij worden zijn ze je daarvoor ook dankbaar. Dan krijg je fooi aan het einde van de avond bij het afrekenen. Lees verder

De moreel verwerpelijke targeted marketing op Twitter

Halers, brengers en verbinders. Zo deel ik mensen en bedrijven vaak in. Social Media-gedrag maakt mij meestal vrij snel duidelijk in welke categorie ik iemand of een bedrijf plaats.
Alweer een aantal jaren geleden stond ik voor een hele zaal marketeers in Amsterdam. Ik bevond me daar min of meer in het hol van de leeuw en vertelde dat ook. Zonder marketeers hadden we immers geen nee-nee-stickers, geen cookie-wet of bel-me-niet-register nodig. Irritante marketing komt altijd uit de koker van mensen met een marketingopleiding. Lees verder

Zeldzame flessen en domme slijters

column gepubliceerd in Whisky etc no 2 2015

Ik bezoek regelmatig whiskyveilingsites. Tot nog niet zo heel lang geleden stonden daar vooral oudere zeldzame flessen op. Flessen die verkocht worden voor prijzen waarvan ik dan denk: ‘Die had ik beter zelf bewaard in plaats van ooit verkocht’. De afgelopen jaren is er echter iets veranderd. Doordat er een tekort aan oudere voorraden whisky is, het aantal mensen dat een whiskyverzameling wil aanleggen groeit – ook door de waanzinnige prijzen die op die veilingsites betaald worden – en gelimiteerde edities dus steeds schaarser worden, staan die flessen nu al op veilingsites voordat ze in onze winkels worden aangeboden. En ze worden verkocht voor minstens het dubbele van de adviesprijs. De Highland Park Odin – met een winkeladviesprijs van 239 euro – werd op Catawiki voor meer dan 700 euro verkocht voordat die was uitgeleverd aan de slijters. Lees verder

Niemand lost problemen op die hij niet kent

column geschreven voor Speakers Academy

Het is inmiddels ruim drie jaar geleden dat we onze slijterij-wijnhandel naar een A-lokatie verhuisden dankzij een bijzondere manier van crowdfunden. Bij ons #Plan2012 stelden we de relatie met onze funders centraal. We haalden een ton op door de verkoop van waardebonnen die onze VIP-klanten, zoals we ze nog steeds noemen, vanaf een jaar later mochten verzilveren met 20% meerwaarde. Met het vriendelijke verzoek dat geleidelijk te doen om een eventuele drankrun te voorkomen.

Je eigen crowd
Het geld was natuurlijk belangrijk in 2012, er was in 2012 geen enkele bank die onze verhuizing zou willen financieren, we hebben het ze dan ook niet eens gevraagd. Nog veel belangrijker dan het geld waren de mensen achter dat geld. Deze mensen dachten en denken gevraagd en ongevraagd met ons mee, en dat is en blijft onbetaalbaar.
De belangrijkste succesfactor voor crowdfunden is volgens mij dan ook niet het platform, een bank, of het internet, de belangrijkste factor is je eigen netwerk, je eigen crowd, het zijn de mensen die in je geloven, je wat gunnen en een band met je hebben. Mensen doen nog altijd zaken met mensen.
Die verhuizing was nogal een stap geweest midden in de crisis. Nu moesten we het ook nog gaan waarmaken.
Het werd een verhaal van jaren vechten, hard werken, zwarte sneeuw zien en nog tot drie maal toe een redding door ons netwerk. Niet dankzij maar ondanks de bank hebben we inmiddels het bedrijf dat we voor ogen hadden verder kunnen opbouwen. Makkelijk was dat zeker niet. Als het aan onze bank had gelegen waren we kalt gestellt. Tot drie maal toe. Bankmedewerkers zijn geen ondernemers, wij wel. Lees verder