Column gepubliceerd in Whisky etc 4-2014
Volgens mij mailt Jim Murray de afgelopen jaren handenwrijvend en schaterlachend het manuscript van zijn nieuwste Whisky Bible naar zijn uitgever. Je maakt mij niet wijs dat hij de gevolgen van zijn bevindingen niet aan ziet komen.
Ik heb het meestal niet zo op broodschrijvers. Broodschrijvers zijn van die schrijvers die zich vooral in hallelujahtermen uitlaten over producten van importeurs of producenten waar ze nog weleens iets aan kunnen verdienen. Je vindt ze vooral veel onder de wijnschrijvers.
Van boekjes schrijven alleen zul je niet snel rijk worden, maar met het schrijven van wervende teksten voor reclamefolders kun je best een aardige boterham binnenharken. Als je de wijnen in de Lidlfolder mag voorzien van wervende teksten laat je het wel uit je hoofd om ergens iets negatiefs over een wijn van je opdrachtgever te schrijven. De schoorsteen moet immers wel blijven roken.
Ik neem weinig wijngidsen serieus, de meeste worden geschreven door zulke broodschrijvers en ik zet vaak vetgedrukte vraagtekens bij hun objectiviteit. Ooit keek ik tegen ze op, tot ik ze ontmoette op bijeenkomsten waar ik ook was uitgenodigd omdat ik blogde. Ik vond mezelf maar een amateurtje, maar schreef wel op wat ik echt vond, of ik schreef het niet omdat ik niet onaardig wilde zijn. ‘Ja, maar jij kunt veel vrijer schrijven dan ik, ik moet ervan leven!’, zei zo’n wijnschrijver tegen me. Dat was best een gekke gewaarwording. Omdat ik ‘maar wat deed’ en niet afhankelijk was van wat ik schreef, keek deze man juist tegen mij op.
Enfin, terug naar Jim Murray, ik denk dat hij de meest invloedrijke whiskyschrijver ter wereld is. En wat doet die pestkop nu al een paar jaar? Hij roept al een paar jaar als beste whisky ter wereld whisky’s uit die echt nergens meer te koop zijn.
Vorig jaar was dat de Ealanta van Glenmorangie, een gelimiteerde whisky waarvan ik er toen gelukkig nog een paar had staan en de eerste ooit die zijn lagering op ‘virgin wood’ kreeg. Die paar flessen waren de dag nadat zijn Whisky Bible uitkwam wel weg en ik kreeg honderden mailtjes van mensen die deze whisky zochten en die ik moest teleurstellen.
Dit jaar maakt hij het minstens zo bont. Als beste whisky roept hij the Yamazaki Single Malt Sherry Cask 2013 uit. Ja, een Japanner! Vorig jaar december kwam deze uit, ik meen dat er 120 flessen of minder naar Nederland kwamen. Ik ‘mocht’ er drie kopen. Die waren ook voor de kerst verkocht. Maar sinds de nieuwste Whisky Bible uit is ontvang ik alweer tientallen mailtjes van mensen op zoek naar deze whisky en er komen dagelijks mensen voor naar de winkel.
Als beste Europese niet-Schotse whisky riep hij the Belgian Owl 64 months uit, ook al zo schaars. De laatste flessen verkocht ik deze zomer en ze zijn niet meer bij te bestellen. Maar de vraag neemt toe, want pas als Jim Murray het zegt is het ook echt goede whisky. Broodschrijvers zijn erg, maar objectieve schrijvers helemaal wars van enige commercie dus ook. Of zou hij het expres doen? Om ons allemaal te frustreren? De pestkop.
Petra de Boevere