De SP deed er 20 jaar over om de eerste kamerzetels te bemachtigen. Twintig jaar, het is bijna een hele generatie.
Toen ik per 1 januari 2012 mijn lidmaatschap van de VVD opzegde omdat ik vond dat de VVD de liberale waarden verkwanselde werd ik een  zoekende liberaal.

Kunduz
Toen het kabinet enkele maanden later viel en er een, ook voor mij en mijn branche, desastreus Kunduz-akkoord getekend werd mocht ik aanschuiven in Debat op 2.
Aan de ‘overkant’ van de studio zaten VVD’ ers die het akkoord verdedigden. Maar na afloop van de opnames buiten het zicht van de camera’s vertelden diezelfde VVD’ers me dat zij ook niet blij waren met het akkoord. Wel dat er een akkoord was, maar niet met de inhoud, dat werd jammer genoeg niet met draaiende camera’s gezegd. Er werd aan toegevoegd: “Ach Petra en jij stemt straks ook gewoon weer VVD, want voor het MKB is er helemaal geen alternatief.”
Ik vond het een arrogante uitspraak en ging mede door deze uitspraak intensiever op zoek naar een alternatief. Er moest verdorie toch een echt liberaal alternatief zijn binnen ons politieke spectrum?

LibDem
Ik kwam in contact met LibDem en  Sammy van Tuyll. Ik las zijn boekjes, zijn visie en ja dit was mijn ideologie. Én liberaal én sociaal, het kon dus wel.
Ik sloot me aan bij LibDem, ik kwam op plaats 2 terecht voor de 2e Kamerverkiezingen in 2012 en ik leerde tijdens die campagne heel erg veel. We moesten alles zelf doen als kleine partij. Waar ik dacht een goed netwerk te hebben in de media gingen ineens alle deuren dicht als ik aanklopte met het plakkaat LibDem op mijn borst in plaats van dat van de VVD. We voerden een lastige campagne op inhoud maar zonder veel middelen. Het ging immers om onze inhoud, maar die had wel een te laag bereik.

Europese Verkiezingen
Donderdag aanstaande zijn er verkiezingen voor het Europees Parlement. Weer doen we mee. Ik sta op nummer 6 van lijst 15. Ik verbaas me niet eens meer over het negeren door traditionele media en het niet welkom zijn in debatten, daar leerde ik mijn lesje al in 2012.

Ik belde enkele weken geleden met redacteuren van o.a. Nieuwsuur en Eén Vandaag.  We hadden een onderzoek laten uitvoeren waarvan de uitkomsten mogelijk interessant konden zijn voor de media. Eén Vandaag meldde zelf onderzoeken te doen met een eigen onderzoeksbureau dus niet geïnteresseerd te zijn, Nieuwsuur heeft ook een eigen onderzoeksbureau maar meldde ook dat de draaiboeken al weken gereedlagen dus er geen ruimte was voor LibDem. Ik vroeg hoe die draaiboeken al gereed konden liggen terwijl de kiesraad pas een week eerder had gepubliceerd wie de deelnemende partijen waren. “Maar wij weten dat al veel langer” was het antwoord.
Eén Vandaag meldde: “Wij maken programma’s voor de massa dus nieuwe partijen passen niet.” Als dat echt zo zou zijn besteedden ze wel aandacht aan alternatieven. In 2009 ging immers maar 36,8% stemmen, de verwachting is dat de opkomst dit jaar nog lager wordt. Als je programma’s voor de massa maakt zou je die 63,2% niet mogen negeren, maar dat doen ze wel, en ze zijn niet de enigen. De complete ‘oude media’ concentreert zich op wat is en niet op wat kan komen.
Zo versmalt zich het hele debat op vóór of tegen Europa en is er weinig te horen over de mogelijkheid tot een ander en democratischer Europa. De kiezer is echt niet gek, maar wil wel graag weten wat er te kiezen is. Op inhoud, en daar gaat het in het publieke debat te weinig over. Jammer is dat.

Van Hulten
Vorige week zag ik bij Nieuwsuur een item over de integriteit van de 1e kamer. Michel van Hulten kwam uitgebreid aan het woord als ‘onderzoeker integriteitskwesties’, dat stond in zijn titelbalkje. Michel van Hulten is echter lijsttrekker van de partij Ik Kies voor Eerlijk die ook deelneemt aan de verkiezingen op 22 mei, heeft een indrukwekkende staat van dienst, maar geen woord over zijn partij, terwijl het belangrijkste thema van zijn programma juist die integriteit is!
Waarom Nieuwsuur? Waarom werd hij niet voorgesteld als lijsttrekker Ik Kies voor Eerlijk? Ik kan me echt niet voorstellen dat jullie Pechtold aan het woord laten twee weken voor de verkiezingen met als ondertitel ‘veilingmeester’ in plaats van lijsttrekker D66.
Paul van Buitenen die ooit net als Michel van Hulten als vrijwel enig thema de aanpak van die corruptie had kreeg die aandacht wel met de juiste ondertitel, en won ook prompt twee zetels.

Een zetel winnen wordt lastig, maar een stem naar je hart is nooit en te nimmer een verloren stem. Als de SP 20 jaar nodig had om goed verankerd te raken in de samenleving zijn wij nog niet eens op de helft. Stem LibDem.