Ik had de ideale stoker gevonden. Misschien smaakte deze Monastique nog wel beter dan het origineel. Wij vonden dat in ieder geval wel. Van het proefmonster van ongeveer 15 cl. liet ik af en toe iemand, wiens mening ik hoog achtte, een paar druppels proeven. Stuk voor stuk waren ze enthousiast over de geur en de smaak.
Maar we waren er nog niet. Er moest nog een fles, een etiket en een naam komen. Ik belde Peter van de Wiel die ook ons Zeeuwierjeneveretiket maakte. Ik vertelde hem het hele verhaal en vroeg hem of hij daar iets mee kon.
Hij wilde wel wat voor me maken. Toen hij aan kwam zetten met het eerste ontwerp had ik even tijd nodig er aan te wennen. Het was een boekenmannetje refererend aan Johan Hendrik van Dale, en de geschiedenis van Sluis, maar ook naar mij. Ik verkoop immers drank en verhalen. Er stonden ganzenveren op het etiket. Volgens mij was dit echter historisch onjuist omdat Johan Hendrik zijn woordenboeken al met een kroontjespen moet hebben geschreven. Ook keek het boekenmannetje ons wat te streng, die blik moest wat zachter worden.
Leo, die fantastische distillateur, vond de fles die ik zocht bij een producent in Frankrijk. Een zware vierkante fles, in de vorm van een uit de kluit gewassen inktpot.
Er moest een zwarte dop op komen, dat waren we met elkaar eens. We worstelden met de kleuren van het etiket, blauw, geel, groen, maar het werd uiteindelijk rood. Of eigenlijk een soort roodpaars. De contouren van het Belfort werden aan de achtergrond toegevoegd, evenals heel subtiel geschreven tekst. Er kwam een achteretiket met een verhaaltje van 100 woorden en een verzegeletiket voor de dop.
De naam werd halverwege het etikettenontwerp veranderd in Monastique Elixir de L’Ecluse. L’Ecluse is de Franse benaming voor Sluis. Ik vond die Franse benaming toen ik op zoek was naar foto’s van het jongenspensionaat uit de eerste helft van de vorige eeuw. Mijn man riep het ineens vanaf de achtergrond tijdens een van de vele telefoongesprekken met Peter over het etiket. ‘Elixir de L’Ecluse!’ Dat werd hem.
Een elixer is een geneeskrachtige drank, of een toverdrank. Samen met het boekenmannetje kreeg het geheel ineens iets van Asterix en Obelisk en werd voor mijn gevoel een drankje van toen door de vormgeving toch de volgende eeuw in getrokken.
Peter had heel wat met me te stellen, het was nog zomaar niet perfect en helemaal naar mijn zin (sorry Peter).
Ons boekenmannetje kreeg inmiddels een Benelux handelsmerk, een twitteraccount en een Facebookpagina. Na bijna een jaar voorbereidingen kwam het plotseling heel dichtbij.
De likeur wordt in batches van 100 liter voor ons gemaakt. De eerste batch verwachten we begin juli in de winkel, mits de flessen op tijd uit Frankrijk arriveren. De etiketten worden op dit moment gedrukt en de kruiden staan te trekken.
De prijs wordt € 19,99 per fles.
